Αποσπάστηκε από την ομήγυρη. Ομίχλη φύσηξε ολογυρά του. Ένα στρογγυλό ξέφωτο. Το πουλί φοίνικας στους θάμνους. Ένα χέρι που έκανε ολοένα το σήμα του σταυρού πάνω σε ένα αθέατο πρόσωπο. Δροσερή, αιώνια βροχή, ένα μεταβλητό τραγούδι σαν από στήθος που αναπνέει.
[Franz Kafka, Όνειρα, μτφρ. Α. Ρασιδάκη για τις εκδόσεις Άγρα (2020)]
No comments:
Post a Comment