Σαράντα λεύγες πάνω στ’ άλογο:
οι κορδιγιέρες
του Μαγιέκο,
ο κάμπος φρεσκοπλυμένος,
ο αέρας ηλεκτρικός και πράσινος.
Ένα αιφνίδιο πουλί σπάει σε πέταγμα,
το νερό γλυστράει και γράφει
ψηφία χαμένα στη γη.
Βρέχει, βρέχει αργή βροχή,
βρέχει αιώνιες βελόνες
και το άτι που κάλπαζε
διαλύθηκε στη βροχή:
κι αμέσως ξαναχτίστηκε
με τις στάλες τις νεκροθάφτρες
και τώρα καλπάζω στον άνεμο
πάνω στο άτι της βροχής.
Πάνω στο άτι της βροχής τρέχω,
αφήνω πίσω τις εκτάσεις
τη μεγάλη νοτισμένη μοναξιά
τις κορδιγιέρες του Μαγιέκο
[από τη συλλογή Estravagario
(1958),
μτφρ. Δ. Στρατηγοπούλου
για της εκδόσεις Δ. Σάμιος (χ.χ.)]
No comments:
Post a Comment