Πετριχώρ

Πετριχώρ: η μαγική οσμή που αναδύεται από το έδαφος όταν πέφτουν επάνω του οι σταγόνες της βροχής. Ετυμολογικά, προέρχεται από των συνδυασμό των λέξεων «πέτρα» και «ιχώρ», το χρυσό αίμα που έτρεχε στις φλέβες των αρχαίων θεών.

Η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ο όρος ήταν το 1964. Αυστραλοί ερευνητές μίλησαν για τον «petrichor» σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature. Το άρθρο αυτό έλεγε ότι η λεγόμενη «μυρωδιά της βροχής» προέρχεται από ένα έλαιο που παράγουν κάποια φυτά στις περιόδους ξηρασίας και που απορροφάται από τα μαλακά πετρώματα του εδάφους. Όταν η βροχή πέφτει στο χώμα απελευθερώνει το έλαιο, που δραπετεύει στον αέρα παρέα με την γεωσμίνη, την οργανική χημική ένωση που παράγεται από κάποιους ακτινομύκητες, βακτήρια που κατοικούν στο έδαφος.

Ο συνδυασμός του ελαίου αυτού και της γεωσμίνης παράγει τη χαρακτηριστική μυρωδιά του υγρού εδάφους μετά τη βροχή, ενώ όταν υπάρχουν αστραπές στο πάρτυ έρχεται και το στοιχείο του όζοντος, η οσμή του οποίου χαϊδεύει ευχάριστα, για τους περισσότερους τουλάχιστον, τα ρουθούνια μας λίγο πριν βρέξει.

Η απελευθέρωση της οσμής καταγράφηκε το 2015, σε ένα πείραμα που πραγματοποίησε το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης. Η έρευνα έδειξε ότι όταν η βροχή πέφτει σε έδαφος πορώδες, ο αέρας βγαίνει από τους πόρους σε μικρές, χαριτωμένες φυσαλίδες, που ανεβαίνουν στην επιφάνεια κι απελευθερώνει τα αερολύματα, που κουβαλούν τη μυρωδιά μαζί με τα βακτήρια. Η σιγανή βροχή, όταν οι σταγόνες πέφτουν απολαυστικά αργά στο χώμα, καταφέρνει να φέρει στην επιφάνεια μεγαλύτερη ποσότητα αερολυμάτων. Ναι, είναι αλήθεια, ο πετριχώρ, όλοι το έχουμε προσέξει, εμφανίζεται πιο συχνά μετά από μια γλυκιά, αργή βροχούλα.

The Lonely Shepherd, Roma Lischynsky