Ο Έκτορ
παραδέχτηκε την ήττα του και πήγε στο
γραφείο του να δει τη βροχή καθισμένος
στην ξεχαρβαλωμένη πολυθρόνα.
Έβρεχε με
ιδιαίτερη μανία, ο άνεμος κοπανούσε
πάνω στο παράθυρο το νερό που θαρρείς
και θα έσπαγε το κρύσταλλο. Ο δρόμος
ήταν άδειος, τα αυτοκίνητα είχαν παραδοθεί
στην ανελέητη επίθεση της μπόρας. Κατά
κάποιο τρόπο ο Έκτορ το απολάμβανε, ενώ
άναβε το χιλιοστό τσιγάρο του. Η βροχή
σε κλείνει μέσα στον εαυτό σου, δημιουργεί
μια πυκνή κουρτίνα «απ'
έξω», σε καλεί στην υπομονή και στο
τζάκι, στη μοναξιά και το διάβασμα, στις
ευχάριστες αναμνήσεις.
Paco Ignacio Taibo II, Στην
ίδια πόλη υπό βροχή,
1989
(μτφρ. Κρ.
Ηλιόπουλου για τις εκδόσεις Άγρα, 2007)
No comments:
Post a Comment