Monday, 2 February 2009

Σιγανοψιχάλισμα, Χαράλαμπος Βασιλειάδης (1958)

Σιγανοψιχάλισμα, σιγανοψιχάλισμα,
δάκρυ-δάκρυ πέφτουνε της βροχής οι στάλες.
Πού να είσαι χάθηκες, να με σκάσεις βάλθηκες,
έχω λίγες συμφορές, θα μου φέρεις κι άλλες,
με χτυπούν στο πρόσωπο σιγανοψιχάλες.

Η βροχή δυνάμωσε, η βροχή δυνάμωσε
για ποιο λόγο άργησες δεν καταλαβαίνω,
μήπως ξελογιάστηκες, μ΄αλλη αγάπη πιάστηκες,
έχω σου τ΄ομολογώ το μυαλό χαμένο,
άρχισα ν' ανησυχώ και σε περιμένω.

Ειν΄η ώρα εννιάμισι, ειν΄η ώρα εννιάμισι,
αν και πέφτει η βροχή, περιμένω ακόμα,
πού να λησμονήθηκες και δε με λυπήθηκες,
η αγωνία μου ΄φερε την ψυχή στο στόμα,
ειν΄η ώρα εννιάμισι μα περιμένω ακόμα.

No comments:

Post a Comment