Η Νανς σωριάστηκε στο πάτωμα, τα πόδια της λύγισαν από την ξαφνική ανακούφιση. Έκλεισε τα μάτια. Η φασαρία γύρω της, που τράνταζε τον ζεστό πνιγερό αέρα, δεν ήταν παρά μια ξαφνική νεροποντή. Μια καλοκαιρινή βροχή που πέφτει πάνω στις πευκοβελόνες τις ξερές από τη ζέστη, πάνω στα στεγνά φύλα που έχουν αρχίσει να μαραίνονται πάνω στις βελανιδιές και τις κλήθρες. Η ευλογία των φορτωμένων σύννεφων πάνω στο δάσος. Και το γλυκό γλουγλούκισμα του νερού που κυλάει σε μύρια ρυάκια προς το ποτάμι.
Η Νανς ξανάνοιξε τα μάτια της, όταν την σήκωσαν όρθια για να τις ξεκλειδώσουν τις αλυσίδες.
Hannah Kent, Οι Καλοί (2016)
μτφρ. Μαρίας Αγγελίδου για τις εκδόσεις Ίκαρος (2017)
No comments:
Post a Comment