Όταν έχω εσένα νιώθω σαν παιδί

Όταν έχω εσένα, μπορώ να ονειρεύομαι ξανά

Ανοίγω μες τη θάλασσα πανιά

Και πιάνω με τα χέρια μου τον κόσμο να τον φτιάξω

Όταν έχω εσένα, μπορώ να μη βυθίζομαι αργά

Τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά και πιάνω το μαχαίρι το σκοτάδι να χαράξω

 

 

 

 

 

Όταν έχω εσένα

Κυριακή πρωί

Τα νεαρά φύλλα της μουριάς, μαμά, είναι τόσο τρυφερά, που ο αέρας ανάμεσά τους ακούγεται σαν τη βροχή που έρχεται

A wet day on the boulevard - Paris (Alfred Stieglitz, 1897)