Ανοίγεις το παράθυρο και είναι σήμερα.
Σήμερα ο ήλιος είναι ζεστός, αλλά τίποτα
δεν έχει προλάβει να στεγνώσει από τη
χθεσινή βροχή. Σαν να είχαν ανοίξει
χιλιάδες μικρές βρύσες και να μην είχαν
σταματήσει να στάζουν όλη μέρα και όλη
νύχτα, κι αυτό ήταν κάτι που κανένας δεν
περίμενε. Κανένας δεν περίμενε αυτή τη
βροχή χθες. Σήμερα όμως όλα είναι πάλι
όπως πριν από τη βροχή. Έτσι νομίζεις,
γιατί έχεις ξεχάσει ότι η δική σου βρύση
συνεχίζει να στάζει και να πέφτει σαν
βροχή στη μικρή μαύρη γραμμή που είχες
γίνει στο όνειρό σου. Η βροχή στο όνειρό
σου έπεφτε πάνω σου όπως χθες.
Ανοίγεις το
παράθυρο και είναι χθες. Έχει ήδη
ξεκινήσει να βρέχει και είναι περίεργο,
γιατί χθες και όλες τις προηγούμενες
μέρες είχε ήλιο. Κανείς δεν περίμενε
αυτή τη βροχή σήμερα. Δεν πειράζει. Θα
του τηλεφωνήσεις και θα κανονίσετε τη
βραδινή σας συνάντηση. Το τηλέφωνο είναι
πάνω στο κομοδίνο σου, όπως όλες τις
προηγούμενες μέρες. Του τηλεφωνείς και
αργεί να απαντήσει. Συνήθως αργεί να
απαντήσει. Αλλά πάντα απαντάει. Όπως
σήμερα.
Ανοίγεις το
παράθυρο και είναι σήμερα. Σήμερα είναι
τόσο ωραία η μέρα. Σήμερα ίσως να είναι
η πρώτη μέρα που θα απαντήσει αμέσως.
Το τηλέφωνό σου είναι πάνω στο κομοδίνο
σου, όπως χθες και όλες τις προηγούμενες
μέρες. Του τηλεφωνείς και αργεί να
απαντήσει. Συνήθως αργεί να απαντήσει.
Όπως σήμερα.
Σήμερα δεν
απάντησε σκέφτεσαι, κι αυτό είναι κάτι
που δεν περίμενες, όπως χθες δεν περίμενες
τη βροχή.
[Αλίκη Στελλάτου, Γάτα στον κήπο, εκδόσις Κίχλη (2018)]
