Όταν έφτασα στην ακρογιαλιά, τα σύννεφα μαύρισαν κι άρχισε να πέφτει βροχή, σχηματίζοντας μεγάλα άσπρα παραπετάσματα νερού καθώς φυσούσε ο αέρας. Άκουσα τη θάλασσα να ξεσπά στην ξέρα μπροστά στο στόμιο του κόλπου. Λίγο παρακάτω συνάντησα το αγόρι που έψαχνε για καταφύγιο στα πόδια των αμμόλοφων. Τότε είδα την αγριεμένη θάλασσα. Τα κύματα να πέφτουν πάνω στην ξέρα και τη βροχή να ανεμίζει σαν ρούχο πού 'χε ξεφύγει πάνω από το νερό· είδα την κιτρινωπή αγριάδα της παραλίας όπου στεκόταν ένα μόνο πρόσωπο, μια μαύρη φιγούρα, η φιγούρα του αρχιφύλακα Καφ.
Wilkie Collins, Η φεγγαρόπετρα (1868),
μτφρ. Τάσου Δαρβέρη για τις εκδόσεις Μέδουσα (1991)
